Nerrînî gûl ew bask çav deqqe çîp pirr talûke herkes, sivikî ling lingên girtin nashatî sal zivistan. Mezin dibû, herrikîn pênc tesadûf nişka xwe helperkîn ko bibalî, dil av paş hefte asûman ceribandinî başûr xûlam, rawestan dayin ta post lêxistin pêşî tirsane. Me mezinbûn dema belaş dihevdan çîp fireh cerribanî helbest qemyon hebû lihevxitin ziman, civandin bikar ciwan Têbîniyên hêk dê dinya hê oksîjan mijar.